20090702

saja saja #1

Ah anggunnya dikau bintang
Ah indahnya dikau kunang
Ah merdunya dikau bulbul

Semilir pawana bertiupan melalui setiap helaian rambutku
Aku bernafas tanpa bernafas
Aku berlari tanpa berlari
Aku berkhayal tanpa berkhayal
Arkian ,aku berjermang lari dari kebenaran
Aku lebih suka jenak dalam mimpi
Namun kebenaran masih berambal ambal padaku

Dimana tangan untuk aku pegang?
Aku bertitar titar,buncah
Ia masih memborgol,masih

Selamanya begitu,tak sama tanpa si baung
Dia pergi ,aku kira jejaknya
Hingga disuatu saat ia jadi perlina
Dia lepaskan tanganku,aku memekis
Dia tetap pergi tanpa senyuman

Aku menangis sekarang
Aku kangen dan kangen
Tiap malam aku ,aku melahu

Dia tinggalkan aku sama kecaburan
Aku cuba mendapatkan dia

Namun.

Dia ugah.